Wykładzina jest jasna, delikatnie nakrapiana, a co najważniejsze przyjemna wizualnie. Stanowi pierwszy z kilku etapów rozjaśniania czarnego do tej pory wnętrza. Później zamontujemy brązowe kanapy, pomarańczowe zasłony i (najprawdopodobniej) białą podsufitkę. Taki jest plan :)
Dzisiaj spontanicznie zdwoniliśmy się z Jarzynem i wyszło na to, że dysponujemy wolnym popołudniem. –Robimy coś przy Żuku? – Może wykładzina? – Dobra, widzimy się o 17.
Poinformowaliśmy o zamiarach resztę załogi i w efekcie dołączył do nas Baran.
Zaczeliśmy od zakupu listew podłogowych. To znaczy od chęci zakupu. Listwy okazały się tak drogie, że kolektywnie uznaliśmy, iż wstrzymujemy się i poszukamy innego rozwiązania na wykończenie.
Pojechaliśmy do „bazy" i zaczęliśmy pracę. Żeby nie było zbyt łatwo ustaliliśmy, że całe wnętrze (1,7m x 2,5 m) wyłożymy z jednego kawałka. Zadanie było by łatwe, gdyby nie butla gazowa i nagrzewnica, których nie możemy w chwili obecnej demontować.
Nasz czworonogi pomocnik – który wyjątkowo upodobał sobie Żuka – również nie ułatwiał pracy ;)
Barana szybko poprawił reflektory i zaczęło go nosić. Podczas układania wykładziny nie miał dostępu do wnętrza, aby popracować nad elektryką. W końcu znalazł sobie zadanie. Pomalował obudowę nagrzewnicy na pomarańczowo. Będzie wyglądała czadersko!
Mozolnie i powoli, ale skutecznie brneliśmy do przodu i w końcu osiągneliśmy założony cel. Wykładzina leży. Wyszło nawet nieźle. Narazie nie mocowaliśmy jej w żaden sposób. Musi się ułożyć, później z resztą ekipy ustalimy zamiennik dla listew.
Zaczynam dochodzić do wniosku, że podczas prac przy Żuku, z góry założony czas na wykonanie zadania należy pomnożyć x2. Co prawda przewidzieliśmy, że operowanie we wnętrzu auta całą belką twardej i grubej wykładziny będzie problematyczne, ale znów zdziwiliśmy kończąc po 23.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz